[ویکی نور] جمال الدین محمد بن عمر بن مبارک حمیری شافعی مشهور به بحرق از عالمان اهل سنت و آگاه به حدیث و نحو و ادب در سال 869 در حضرموت یمن متولد شد. او برای کسب علم به شهرهای شحر، عدن، زبید و سپس در سال 894 به حرمین شریفین رفت و به فراگیری نحو از جمله الفیه ابن مالک، فقه، اصول، حدیث، تفسیر و آموختن سیره ابن هشام پرداخت. وی مدتی در قاضی شحر را بر عهده داشت.
بحرق زمانی هم به هند نزد سلطان احمد بن محمود بایقرا رفت و مورد استقبال و اکرام او قرار گرفت و کتاب تبصرة الحضرة الشاهیه الاحمدیه بسیرة الحضرة النبویه را برای او نوشت.
وی را نثر نویسی گزیده گو و شاعری نیکو سرا دانسته اند. بحرق بر مذهب اهل سنت بوده لیکن از سخنان او در اواخر کتاب حدائق الانوار تعصب او در مذهب و دشمنی اش با شیعه آشکار می شود، چون به مناسبت بحث از رحلت پیامبر و موضوع جانشین آن حضرت، به نقد آرای شیعه پرداخته و از این فرقه به بدی یاد کرده است. کیفیت گزارش او از حوادث پس از رحلت پیامبر و دفاع از خلافت، دیگر قرینه دیدگاه خاص اوست.
بحرق آثار متعددی داشته که برخی از آنها عبارتند از: حدائق الأنوار و مطالع الأسرار فی سیرة النّبیّ المختار که عنوان دیگرش تبصرة الحضرة الشّاهیّة الأحمدیّة بسیرة الحضرة النّبویة الأحمدیّة است، أرجوزة فی علم الحساب، أرجوزة فی علم الطّبّ، الأسرار النّبویّة فی اختصار الأذکار النّوویّة، البهجة فی تقویم اللّهجة، ترتیب السّلوک إلی ملک الملوک، الحسام المسلول علی منتقصی أصحاب الرّسول، حلیة البنات و البنین فیما یحتاج إلیه من أمر الدّین، الحواشی المفیدة علی أبیات الیافعی فی العقیدة، رسالة فی علم المیقات، رسالة فی الفلک، شرح علی منظومة الشّیخ أبی الجبیش الأندلسی فی العروض، شرحان علی لامیة ابن مالک فی التّصریف، مختصر و کبیر، عقد الدّرر فی الإیمان بالقضاء و القدر، العقد الثّمین فی إبطال القول بالتّقبیح و التّحسین، مختصر الخلاصة لابن مالک، فی عدّة أهل بدر و شرحه، مختصر نهایة النّاشری فی علم القراآت، مختصر شرح لامیة العجم، صّفدی، مختصر المقاصد الحسنة سخاوی.
وی در 61 سالگی در کجرات هند از دنیا رفت و در احمد آباد دفن شد. گفته می شود مرگ او به سم و ناشی از حسادت برخی درباریان نسبت او بود، چه اینکه جایگاهی بزرگ نزد سلطان یافته بود.
بحرق زمانی هم به هند نزد سلطان احمد بن محمود بایقرا رفت و مورد استقبال و اکرام او قرار گرفت و کتاب تبصرة الحضرة الشاهیه الاحمدیه بسیرة الحضرة النبویه را برای او نوشت.
وی را نثر نویسی گزیده گو و شاعری نیکو سرا دانسته اند. بحرق بر مذهب اهل سنت بوده لیکن از سخنان او در اواخر کتاب حدائق الانوار تعصب او در مذهب و دشمنی اش با شیعه آشکار می شود، چون به مناسبت بحث از رحلت پیامبر و موضوع جانشین آن حضرت، به نقد آرای شیعه پرداخته و از این فرقه به بدی یاد کرده است. کیفیت گزارش او از حوادث پس از رحلت پیامبر و دفاع از خلافت، دیگر قرینه دیدگاه خاص اوست.
بحرق آثار متعددی داشته که برخی از آنها عبارتند از: حدائق الأنوار و مطالع الأسرار فی سیرة النّبیّ المختار که عنوان دیگرش تبصرة الحضرة الشّاهیّة الأحمدیّة بسیرة الحضرة النّبویة الأحمدیّة است، أرجوزة فی علم الحساب، أرجوزة فی علم الطّبّ، الأسرار النّبویّة فی اختصار الأذکار النّوویّة، البهجة فی تقویم اللّهجة، ترتیب السّلوک إلی ملک الملوک، الحسام المسلول علی منتقصی أصحاب الرّسول، حلیة البنات و البنین فیما یحتاج إلیه من أمر الدّین، الحواشی المفیدة علی أبیات الیافعی فی العقیدة، رسالة فی علم المیقات، رسالة فی الفلک، شرح علی منظومة الشّیخ أبی الجبیش الأندلسی فی العروض، شرحان علی لامیة ابن مالک فی التّصریف، مختصر و کبیر، عقد الدّرر فی الإیمان بالقضاء و القدر، العقد الثّمین فی إبطال القول بالتّقبیح و التّحسین، مختصر الخلاصة لابن مالک، فی عدّة أهل بدر و شرحه، مختصر نهایة النّاشری فی علم القراآت، مختصر شرح لامیة العجم، صّفدی، مختصر المقاصد الحسنة سخاوی.
وی در 61 سالگی در کجرات هند از دنیا رفت و در احمد آباد دفن شد. گفته می شود مرگ او به سم و ناشی از حسادت برخی درباریان نسبت او بود، چه اینکه جایگاهی بزرگ نزد سلطان یافته بود.
wikinoor: بحرق،_محمد_بن_عمر