بحران نفت ۱۹۷۳ در اکتبر سال ۱۹۷۳، هنگامی شروع شد که اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت عربی اوپک ( شامل اعضای عربی اوپک و همچنین کشورهای سوریه و مصر می شوند ) ممنوعیت و تحریم نفت را اعلام کردند. با پایان یافتن تحریم های در مارس سال ۱۹۷۴، قیمت نفت از بشکه ای ۳ دلار به حدود ۱۲ دلار افزایش پیدا کرد. بحران نفت یا به عبارتی شوک نفتی تأثیرات و عواقب کوتاه مدت و بلندمدت بسیاری را روی سیاست های جهانی و نیز اقتصاد جهانی گذاشت که سپس با نام نخستین شوک نفتی خوانده شد که در ادامه بحران نفت ۱۹۷۹ نیز به دومین شوک نفتی نام گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
تحریم پاسخی به دخالت آمریکا در جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ بوده است. ۶ روز پس از آن مصر و سوریه کمپین نظامی علیه اسرائیل را تأسیس کردند تا مرزهای از دست داده شده در جنگ ۶ روزه در ماه جون سال ۱۹۶۷ را دوباره به دست بیاورند و پس بگیرند که در این اقدام آمریکا به اسرائیل کمک های نظامی می کرد. در پاسخ به این عمل، OAPEC تحریم علیه کانادا، ژاپن، هلند، انگلستان و آمریکا را مطرح کردند.
بحران تأثیر مهمی را روی روابط بین الملل گذاشت و از هم گسیختگی ای را در ناتو پدیدآورد. برخی از کشورها و ملت های اروپایی و ژاپن خود را از سیاست های خارجی اتخاذی آمریکا در خاورمیانه جدا کردند. تولیدکننده های نفتی غرب هرگونه سیاست آینده که منجر به صلح در بین متحاربین و جنگ طلبان بود را یکپارچه نمود. بر همین اصل، مدیران و وزرای نیکسون مذاکرات چند جانبه و چند منظوره ای را با جنگ کننده ها و محارب به انجام رساندند. آن ها برنامه ریزی کردند تا اسرائیل از شبه جزیره سینا و ارتفاعات گولان عقب نشینی کند. در ۱۸ ژانویه سال ۱۹۷۴ وزیر امور خارجه آمریکا، هنری کسینجر با ارتش و نظامیان اسرائیل مذاکراتی را مبنی بر صرف نظر کردن از بخش هایی از شبه جزیره سینا را به انجام رساند. تفاهم نامه و توافق مذاکره شده بین اسرائیل و سوریه برای تولیدکننده های نفت عربی کافی بود تا در سال ماه مارس ۱۹۷۴ تحریم ها را بردارند.
به طور آزادانه، اعضای OAPEC در استفاده از قدرت نفوذی خود در زمینه قیمت جهانی نفت موافقت کردند تا به وسیلهٔ آن بالا بردن قیمت جهانی نفت بعد از شکست های اخیر مذاکرات با شرکت های نفتی غربی درآمد حاصله از نفت را ثابت و استوار نمایند. تحریم دقیقاً در زمان افزایش مصرف نفت و گاز توسط کشورهای صنعتی ( صنعتی شده ) اتفاق افتاد و با افزایش بسیار زیاد واردات نفتی توسط بزرگترین مصرف کننده نفت در جهان یعنی آمریکا هم زمان شد.
... [مشاهده متن کامل]
تحریم پاسخی به دخالت آمریکا در جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ بوده است. ۶ روز پس از آن مصر و سوریه کمپین نظامی علیه اسرائیل را تأسیس کردند تا مرزهای از دست داده شده در جنگ ۶ روزه در ماه جون سال ۱۹۶۷ را دوباره به دست بیاورند و پس بگیرند که در این اقدام آمریکا به اسرائیل کمک های نظامی می کرد. در پاسخ به این عمل، OAPEC تحریم علیه کانادا، ژاپن، هلند، انگلستان و آمریکا را مطرح کردند.
بحران تأثیر مهمی را روی روابط بین الملل گذاشت و از هم گسیختگی ای را در ناتو پدیدآورد. برخی از کشورها و ملت های اروپایی و ژاپن خود را از سیاست های خارجی اتخاذی آمریکا در خاورمیانه جدا کردند. تولیدکننده های نفتی غرب هرگونه سیاست آینده که منجر به صلح در بین متحاربین و جنگ طلبان بود را یکپارچه نمود. بر همین اصل، مدیران و وزرای نیکسون مذاکرات چند جانبه و چند منظوره ای را با جنگ کننده ها و محارب به انجام رساندند. آن ها برنامه ریزی کردند تا اسرائیل از شبه جزیره سینا و ارتفاعات گولان عقب نشینی کند. در ۱۸ ژانویه سال ۱۹۷۴ وزیر امور خارجه آمریکا، هنری کسینجر با ارتش و نظامیان اسرائیل مذاکراتی را مبنی بر صرف نظر کردن از بخش هایی از شبه جزیره سینا را به انجام رساند. تفاهم نامه و توافق مذاکره شده بین اسرائیل و سوریه برای تولیدکننده های نفت عربی کافی بود تا در سال ماه مارس ۱۹۷۴ تحریم ها را بردارند.
به طور آزادانه، اعضای OAPEC در استفاده از قدرت نفوذی خود در زمینه قیمت جهانی نفت موافقت کردند تا به وسیلهٔ آن بالا بردن قیمت جهانی نفت بعد از شکست های اخیر مذاکرات با شرکت های نفتی غربی درآمد حاصله از نفت را ثابت و استوار نمایند. تحریم دقیقاً در زمان افزایش مصرف نفت و گاز توسط کشورهای صنعتی ( صنعتی شده ) اتفاق افتاد و با افزایش بسیار زیاد واردات نفتی توسط بزرگترین مصرف کننده نفت در جهان یعنی آمریکا هم زمان شد.
