بحران پناهندگان دریاچه های بزرگ ( انگلیسی: Great Lakes refugee crisis ) نام مشترکی است برای بیان وضعیتی که در اواخر ۱۹۹۴ بدنبال خروج حدود دو میلیون نفر از قبیله هوتو به کشورهای همسایه رخ داد. در این بحران آمار بالایی از قبیله هوتو، از میان غیرنظامیان و کسانی که در نسل کشی رواندا نقش داشتند، به کشورهای همسایه و جمهوری دموکراتیک کنگو که آن زمان زئیر خوانده می شد پناه بردند. [ ۱]
بدنبال موج پناهندگان به کشورهای همسایه، دریاچه های بزرگ آفریقا که از پیامدهای نسل کشی روآندا بود به وجود آمد. جبهه میهنی رواندا حزب وابسته به دولت، در آن زمان یک شاخه جوانان به نام «اینتراهاموه» داشت که آن گروه هم تبدیل به یک نیروی شبه نظامی شد که جریان نسل کشی را دنبال می کرد متشکل از شورشیان توتسی بود و سازمان دهی منظمی داشت و توسط ارتش اوگاندا حمایت می شد، [ ۲] جبهه میهنی رواندا در چهارم ماه ژوئیه۱۹۹۴ پایتخت کشور، کیگالی، را تصرف کرد. نظامیان جبهه میهنی رواندا اصلی ترین طراحان نسل کشی رواندا بودند که در توطئه چینی برای انقراض جمعیت توتسی و افراد مخالف خود مبادرت کردند. در سال ۱۹۹۴ ظرف تنها ۱۰۰ روز حدود ۸۰۰ هزار نفر از اهالی اقلیت قومی توتسی و اعضای میانه رو قوم هوتو به دست شبه نظامیان هوتو به قتل رسیدند. آن ها طرح ریزی برای قتل عام را از ۱۹۹۰ شروع کردند و یک سال بعد پیش نویس طرحی را بین اعضای ارتش پخش کردند که در آن توتسی ها «دشمن اصلی» توصیف شده بودند. بسیاری از پناهندگانی که از رواندا گریختند، از قوم هوتو بودند که از زیر سلطه قوم توتسی که بعد از نسل کشی قدرت را به دست گرفتند گریختند. با این وجود، تلاش های امدادرسانی بشردوستانه به پناهندگان به شدت توسط شبه نظامیان «اینتراهاموه» که نسل کشی را انجام دادند جلوگیری شد، آنچنانکه که از اردوگاه های پناهندگان به عنوان پایگاهی برای حمله علیه دولت جدید به رهبری پل کاگامه استفاده می کردند. اردوگاه هایی که در کشور سابق زئیر بود به ویژه به پایگاه های سیاسی و نظامی تبدیل شده بود و کمک های بشردوستانه به هدف های جنایتکارانه ای تبدیل شده بود، به طوری که بسیاری از سازمان های بشردوستانه را از دور کمک رسانی خارج کرد. این درگیری ها تا آغاز جنگ اول کنگو در سال ۱۹۹۶، هنگامی که شورشیان حمایت شده از طرف جبهه میهنی رواندا به زئیر حمله کردند و خواستار بازگشت پناهندگان شدند، ادامه یافت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبدنبال موج پناهندگان به کشورهای همسایه، دریاچه های بزرگ آفریقا که از پیامدهای نسل کشی روآندا بود به وجود آمد. جبهه میهنی رواندا حزب وابسته به دولت، در آن زمان یک شاخه جوانان به نام «اینتراهاموه» داشت که آن گروه هم تبدیل به یک نیروی شبه نظامی شد که جریان نسل کشی را دنبال می کرد متشکل از شورشیان توتسی بود و سازمان دهی منظمی داشت و توسط ارتش اوگاندا حمایت می شد، [ ۲] جبهه میهنی رواندا در چهارم ماه ژوئیه۱۹۹۴ پایتخت کشور، کیگالی، را تصرف کرد. نظامیان جبهه میهنی رواندا اصلی ترین طراحان نسل کشی رواندا بودند که در توطئه چینی برای انقراض جمعیت توتسی و افراد مخالف خود مبادرت کردند. در سال ۱۹۹۴ ظرف تنها ۱۰۰ روز حدود ۸۰۰ هزار نفر از اهالی اقلیت قومی توتسی و اعضای میانه رو قوم هوتو به دست شبه نظامیان هوتو به قتل رسیدند. آن ها طرح ریزی برای قتل عام را از ۱۹۹۰ شروع کردند و یک سال بعد پیش نویس طرحی را بین اعضای ارتش پخش کردند که در آن توتسی ها «دشمن اصلی» توصیف شده بودند. بسیاری از پناهندگانی که از رواندا گریختند، از قوم هوتو بودند که از زیر سلطه قوم توتسی که بعد از نسل کشی قدرت را به دست گرفتند گریختند. با این وجود، تلاش های امدادرسانی بشردوستانه به پناهندگان به شدت توسط شبه نظامیان «اینتراهاموه» که نسل کشی را انجام دادند جلوگیری شد، آنچنانکه که از اردوگاه های پناهندگان به عنوان پایگاهی برای حمله علیه دولت جدید به رهبری پل کاگامه استفاده می کردند. اردوگاه هایی که در کشور سابق زئیر بود به ویژه به پایگاه های سیاسی و نظامی تبدیل شده بود و کمک های بشردوستانه به هدف های جنایتکارانه ای تبدیل شده بود، به طوری که بسیاری از سازمان های بشردوستانه را از دور کمک رسانی خارج کرد. این درگیری ها تا آغاز جنگ اول کنگو در سال ۱۹۹۶، هنگامی که شورشیان حمایت شده از طرف جبهه میهنی رواندا به زئیر حمله کردند و خواستار بازگشت پناهندگان شدند، ادامه یافت. [ ۳]
