بحران اقتصادی در ونزوئلا، بحرانی است که از سال ۲۰۱۲ در شاخص های اصلی اقتصاد کلان مشاهده شد[ ۱] و پیامدهای آن نه تنها از نظر اقتصادی، بلکه از نظر سیاسی و اجتماعی نیز ادامه دارد. در آوریل ۲۰۱۹ صندوق بین المللی پول ( IMF ) چشم انداز اقتصاد جهانی ونزوئلا را مانند «اقتصاد جنگی» توصیف کرد. [ ۲] برای پنجمین سال متوالی، بلومبرگ ال. پی. رتبه اول بر اساس شاخص فلاکت در سال ۲۰۱۹ را به ونزوئلا داد. [ ۳]
اقتصاد ونزوئلا اساساً بر نفت استوار است، و این کشور را به بیست و پنجمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان و هشتمین عضو بزرگ اوپک تبدیل می کند. ونزوئلا همچنین محصولات صنایع سنگین مانند فولاد، آلومینیوم و سیمان را تولید و صادر می کند. سایر تولیدات قابل توجه شامل لوازم الکترونیکی و اتومبیل و همچنین نوشیدنی ها و مواد غذایی است. کشاورزی در ونزوئلا تقریباً ۷/۴ درصد از تولید ناخالص داخلی، ۳/۷ درصد نیروی کار و حداقل یک چهارم مساحت ونزوئلا را تشکیل می دهد. ونزوئلا برنج، ذرت، ماهی، میوه های استوایی، قهوه، گوشت خوک و گاو صادر می کند. منابع طبیعی ونزوئلا به ارزش ۱۴٫۳ تریلیون دلار تخمین زده می شود و در بیشتر زمینه های کشاورزی خودکفا نیست. صادرات ۱۶٫۷ درصد از تولید ناخالص داخلی و فرآورده های نفتی حدود ۹۵ درصد از این صادرات را تشکیل می دهند.
از دهه ۱۹۲۰، ونزوئلا یک دولت رانت خوار بوده و نفت را به عنوان صادرات اصلی خود عرضه می کند. از دهه ۱۹۵۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰، اقتصاد ونزوئلا رشد ثابتی را تجربه کرد که مهاجران زیادی را به خود جذب کرد و این کشور از بالاترین استاندارد زندگی در آمریکای لاتین برخوردار بود.
با این حال، زمانی که قیمت نفت در دهه ۱۹۸۰ سقوط کرد، این وضعیت معکوس شد. از زمانی که انقلاب بولیواری شرکت غول نفتی پترولئوس دی ونزوئلا خود را در سال ۲۰۰۲ با اخراج بیشتر سرمایه انسانی ۲۰۰۰۰ نفری حرفه ای مخالف خود و اعمال کنترل های ارزی سختگیرانه در سال ۲۰۰۳ در تلاش برای جلوگیری از فرار سرمایه، نیمه منحل کرد، تولید و صادرات نفت کاهش یافته است. و باعث یک سری کاهش شدید ارزش پول شده است.
با وجود تیرگی روابط بین دو کشور، ایالات متحده مهم ترین شریک تجاری ونزوئلا بوده است. صادرات آمریکا به ونزوئلا شامل ماشین آلات، محصولات کشاورزی، ابزار پزشکی و خودرو بوده است. ونزوئلا یکی از چهار تأمین کننده اصلی نفت خارجی به ایالات متحده است. حدود ۵۰۰ شرکت آمریکایی در ونزوئلا نمایندگی دارند. طبق گزارش بانک مرکزی ونزوئلا، بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۸، دولت حدود ۳۲۵ میلیارد دلار از طریق تولید نفت و صادرات به طور کلی دریافت کرد. بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی ( تا اوت ۲۰۱۵ ) ، تولید ۲٫۴ میلیون بشکه در روز، ۵۰۰۰۰۰ بشکه به ایالات متحده عرضه کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاقتصاد ونزوئلا اساساً بر نفت استوار است، و این کشور را به بیست و پنجمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان و هشتمین عضو بزرگ اوپک تبدیل می کند. ونزوئلا همچنین محصولات صنایع سنگین مانند فولاد، آلومینیوم و سیمان را تولید و صادر می کند. سایر تولیدات قابل توجه شامل لوازم الکترونیکی و اتومبیل و همچنین نوشیدنی ها و مواد غذایی است. کشاورزی در ونزوئلا تقریباً ۷/۴ درصد از تولید ناخالص داخلی، ۳/۷ درصد نیروی کار و حداقل یک چهارم مساحت ونزوئلا را تشکیل می دهد. ونزوئلا برنج، ذرت، ماهی، میوه های استوایی، قهوه، گوشت خوک و گاو صادر می کند. منابع طبیعی ونزوئلا به ارزش ۱۴٫۳ تریلیون دلار تخمین زده می شود و در بیشتر زمینه های کشاورزی خودکفا نیست. صادرات ۱۶٫۷ درصد از تولید ناخالص داخلی و فرآورده های نفتی حدود ۹۵ درصد از این صادرات را تشکیل می دهند.
از دهه ۱۹۲۰، ونزوئلا یک دولت رانت خوار بوده و نفت را به عنوان صادرات اصلی خود عرضه می کند. از دهه ۱۹۵۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰، اقتصاد ونزوئلا رشد ثابتی را تجربه کرد که مهاجران زیادی را به خود جذب کرد و این کشور از بالاترین استاندارد زندگی در آمریکای لاتین برخوردار بود.
با این حال، زمانی که قیمت نفت در دهه ۱۹۸۰ سقوط کرد، این وضعیت معکوس شد. از زمانی که انقلاب بولیواری شرکت غول نفتی پترولئوس دی ونزوئلا خود را در سال ۲۰۰۲ با اخراج بیشتر سرمایه انسانی ۲۰۰۰۰ نفری حرفه ای مخالف خود و اعمال کنترل های ارزی سختگیرانه در سال ۲۰۰۳ در تلاش برای جلوگیری از فرار سرمایه، نیمه منحل کرد، تولید و صادرات نفت کاهش یافته است. و باعث یک سری کاهش شدید ارزش پول شده است.
با وجود تیرگی روابط بین دو کشور، ایالات متحده مهم ترین شریک تجاری ونزوئلا بوده است. صادرات آمریکا به ونزوئلا شامل ماشین آلات، محصولات کشاورزی، ابزار پزشکی و خودرو بوده است. ونزوئلا یکی از چهار تأمین کننده اصلی نفت خارجی به ایالات متحده است. حدود ۵۰۰ شرکت آمریکایی در ونزوئلا نمایندگی دارند. طبق گزارش بانک مرکزی ونزوئلا، بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۸، دولت حدود ۳۲۵ میلیارد دلار از طریق تولید نفت و صادرات به طور کلی دریافت کرد. بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی ( تا اوت ۲۰۱۵ ) ، تولید ۲٫۴ میلیون بشکه در روز، ۵۰۰۰۰۰ بشکه به ایالات متحده عرضه کرد.
wiki: بحران اقتصادی در ونزوئلا