بحدری

لغت نامه دهخدا

بحدری. [ ب ُ دُ ] ( ع ص ، اِ ) کودک شیرزده که جوان و قوی نشود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس