بحته

لغت نامه دهخدا

( بحتة ) بحتة. [ ب َ ت َ ] ( ع ص ) تأنیث بحت. و بحت نزد بعضی مثنی و مجموع و مصغر نشود. ( منتهی الارب ). عربیة بحتة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بحت شود.

پیشنهاد کاربران

بحته ( بِتَ ) در گویش ایل سرکوهکی از ایلات و طوایف استان کهگیلویه و بویراحمد به معنی الک شده و به نوعی تغییر شکل یافته واژه "بیخنه" است که ابتدا تبدیل به بِخته شده و در نهایت بِحته شده است