بحباح

لغت نامه دهخدا

بحباح. [ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) برابر در درازا و پهنا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). چیزی که عرض و طول آن برابر باشد. || کلمه ای است که اشعار بر فنای چیزی و انقطاع آن میکند و در اشعار بر فنا استعمال می کنند . ( ناظم الاطباء ). و مبنی است. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس