بجول

/bojul/
معنی انگلیسی:
ankle-bone, astragalus

لغت نامه دهخدا

بجول. [ ب ُ ] ( اِ ) استخوان شتالنگ که نام عربیش کعب است. ( برهان قاطع ) ( فرهنگ نظام ). بژل. بژول. کعب. اشتالنگ. غاب. قاب. بجل به حذف واو نیز به همین معنی است. ( آنندراج ). قاب که کودکان بازند. ( یادداشت مؤلف ). بُجُل. ( ناظم الاطباء ).
بجول. [ ب ُ ] ( ع مص ) معظم و مکرم گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بجاله. || نیکوحال باپیه شدن. ( منتهی الارب ). بزرگ تن شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || شادمان گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) یکی از ۷ قطعه استخوان مچ پا که در فاصل. بین دو قوزک پا قرار دارد .این استخوان را در تداول عوام استخوان قاب نامند بجل شتالنگ اشتالنگ قاب کعب اشتق .

فرهنگ معین

(بُ جُ ) ( اِ. ) نک آشتالنگ .

فرهنگ عمید

استخوانی که در مچ پایین دو غوزک قرار دارد، استخوان بندگاه پا و ساق، شتالنگ، کعب.

گویش مازنی

/bejool/ قاب – بیجول

پیشنهاد کاربران

بپرس