بجه بجه کردن. [ ب ِ / ب َج ْ ج َ ب ِ / ب َج ْ ج َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول عوام جستن پی درپی بدان سان که وزغ در خشکی جهد. ( یادداشت مؤلف ). ورجه ورجه کردن.
