بجنود

لغت نامه دهخدا

بجنود. [ ب ُ] ( ص ) غوغائی. فتنه انگیز. فریادی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

غوغائی فریادی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی قِبَلَ: به سوی - طاقت (درعبارت"فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا "لشکریانی که تاب رویارویی با آنان را ندارید)
ریشه کلمه:
ب (۲۶۴۹ بار)
جند (۲۹ بار)

پیشنهاد کاربران

بجنود در اصل به جنود بوده است جنود کلمه عربی است و بمعنی لشگر می باشد و افرادی که در زمان اعراب در ایران به انها حمله می کردند را بجنود می گفتند

بپرس