بجس

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
شکافته شدن. شکافتن. از آن سنگ، دوازده چشمه بشکافت. راغب گوید: بجس اکثراً در چیزی که از محلّی تنگ بیرون آید، به کار می‏رود و انفجار از آن اعمّ است. بجس لازم و متعدی هر دو آمده است. در اقرب الموارد گفته «بَجَسَ الماء:فَجَرَه - بجس الماء: انفجر».