بجرات

لغت نامه دهخدا

بجرات. [ ب َ ج َ ] ( اِخ ) آبهاست در کوه شوران که مشرف بر عقیق مدینه است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آبهای بزرگی است در کوه شوران و مشرف بر عقیق مدینه و مصغر آن را بجیرات گویند. ( از معجم البلدان ) ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

آبهاست در کوه شوران و مشرف بر عقیق مدینه است .

پیشنهاد کاربران

بپرس