بجدل

لغت نامه دهخدا

بجدل. [ ب َ دَ ] ( اِخ ) ابن سلیم. مردی از عرب آنکه انگشت امام حسین ( ع ) را پس از کشته شدن برید تا انگشتری بیرون کند : دیگری از آن جمله [ از قتله حضرت حسین ] بجدل بن سلیم است که طمع در خاتم امام حسین ( ع ) کرده بود و مختار فرمود که دست و پای او را بریدند و او در میان خاک و خون می غلطید تا به اسفل السافلین واصل گردید. ( حبیب السیر ج 2 ص 143 ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بجدل (ابهام زدایی). بجدل ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • بجدل بن انیف بن ولجه، از قبیله بَنوحارِثَة بن جَناب، معروف به «البَیْت» یا اشراف کَلْب• بجدل بن سلیم، غارتگر نعلین سیدالشهداء (علیه السّلام) در روز عاشورا
...

پیشنهاد کاربران

بپرس