بجامیر

لغت نامه دهخدا

بجامیر. [ ب ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مغان بخش گرمی. سکنه آن 5 تن. آب از چشمه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس