بجاله
لغت نامه دهخدا
بجالة. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) زن با عظمت و جمال که او را تعظیم کنند. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
- بنوبجالة ؛ بطنی است از عرب. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید