بجار

لغت نامه دهخدا

بجار. [ ب ِ ] ( مزید مؤخر امکنه ) اسطلخ بجار. نقره بجار. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

اسطلخ بجار نقره بجار .

پیشنهاد کاربران

در زبان رخشانی به معنی کمک مالی که از طرف اقوام به داماد تعلق می گیرد گویند
در زبان تالشی به مزرعه و شالیزار گویند
در زبان گیلکی= شالیزار، زمین کاشت برنج
گیلکی - زمین کشاوزی برنج ، شالیزار

بپرس