بثن

لغت نامه دهخدا

بثن. [ب ُ ث ُ ] ( ع اِ ) مرغزارها. ( منتهی الارب ). ج ِ بثنه.
بثن. [ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ بَثنَه. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به بثنة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس