بثله

لغت نامه دهخدا

( بثلة ) بثلة. [ ب ُ ل َ ] ( ع اِ ) شهرت.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نیک نامی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس