بتیک. [ ] ( اِ ) کژ باشد که به کلاه و جوراب کنند. ( از فرهنگ اسدی ). قز باشد که به جوراب و کلاه بافند. ( حاشیه فرهنگ اسدی ) : فاخته گون شد هوا ز گردش خورشیدجامه خانه بتیک فاخته گون شد.رودکی.
