بتیراء

لغت نامه دهخدا

بتیراء. [ ب ُ ت َ] ( ع اِ ) آفتاب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( تصغیر، بتراء. مؤنث ، ابتر ) ناتمام. ( آنندراج ).در حدیث نهی عن البتیرا، آن است که به یک رکعت وتر بخواند و گویند آن است که شروع کند در دو رکعت اولی را تمام و دومی را قطع کند. ( منتهی الارب ). و فی الحدیث : انه نهی عن البتیراء و هو ان یوتر برکعة واحدة، وقیل ان یشرع فی رکعتین فاتم الاولی و قطع الثانیة.

پیشنهاد کاربران

بپرس