بتگن

لغت نامه دهخدا

بتگن. [ ب ِ گ َ ] ( اِ ) بتکن. نوعی از ساز برزگری و آن را تخته سیار و ماله نیز گویند. ( شرفنامه منیری ). تخته مخصوص که برزگران آن را بر زمین شیارکرده بکشند تا کلوخها شکسته گردد و نام دیگرش ماله است. ( فرهنگ نظام ). و رجوع به بتکن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس