بتپور

لغت نامه دهخدا

بتپور. [ ب َ ] ( اِ ) پوزه. شند. منقار مرغان. ( از آثار و احوال رودکی ج 3 ص 119 ). بتفوز. و رجوع به بتفوز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس