بتووروت ( به انگلیسی: ( Betuweroute ) ) نام رسمی و اداری یک راه آهن دو خطه برقی باری ۱۶۰ کیلومتری از رتردام هلند تا آلمان است. این راه آهن یکی از پرهزینه ترین و پربحث ترین پروژه های آلمان بوده که تاکنون ساخته شده است.
تحقیقات اولیه این پروژه غرب به شرق از سال ۱۹۸۵ توسط کمیسیون ون آغاز شد. در سال ۱۹۹۲ دولتهای آلمان و هلند پیمانی مبنی بر افزایش ترافیک ریلی به ویژه در خصوص رشد ترافیک از آمستردام و رتردام به دویسبورگ امضا کردند. کار بر روی قسمت هلندی خط از سال ۱۹۹۸ آغاز شده و با دو سال تأخیر در اواسط سال ۲۰۰۷ با هزینه ۴٫۷ میلیارد یورویی به پایان رسید که این مبلغ بیش از دو برابر هزینه برآورد شده اولیه ( ۲٫۳ میلیارد یورو ) بوده است. مدیران پروژه امیدوارند طی پنج سال، ترافیک روزانه به طور متوسط به سیر ۱۵۰ قطار برسد. با توجه به مشکلات تجهیزات ایمنی و اتصال ناتمام در بخش آلمانی، ترافیک در سال ۲۰۰۷ پایین بود، اما ترافیک طی سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ به شدت افزایش یافت به طوری که ۷۸ درصد از کل قطارهای باری بین رتردام و مرز آلمان از طریق این خط آهن تردد کرده اند. از سال ۲۰۰۹ قطارهای شش هزار تنی که سنگین ترین قطار در هلند و آلمان بودند سنگ آهن را از طریق همین خط بین رتردام و آلمان جابجا می کردند.
قبل و در طول ساخت این راه آهن بسیاری از مردم، کارشناسان و سیاستمداران مانند اعضای پارلمان هلند مخالف این پروژه بودند. حتی در بودجه اصلی برآورد شده ۲٫۳ میلیارد یورویی نیز بحثهای زیادی در مورد کارایی اقتصادی آن به وجود آمد. امیدها برای جذب سرمایه گذاری خصوصی از بین رفت و حتی در سال ۲۰۰۷ دادگاه حسابرسی، پس از بررسی هزینه ها و اثرات زیست محیطی طرح اعلام کرد که گسترش حمل و نقل رودخانه باید به عنوان جایگزین مطرح باشد چرا که معتقد بود حمل و نقل رودخانه در اروپا ارزانتر، انعطاف پذیرتر و مدرنتر است. از سویی دیگر ترس از بین رفتن مناطق طبیعی هم وجود داشت. این خط از میان روستاها و شهرهای کم جمعیت با مزارع بکر و کلاسیک عبور می کند و فشار مخالفان، پروژه را مجبور به احداث تونلهای اضافی کرد که این کار باعث افزایش هزینه های طرح شد. نگرانی دیگر در مورد نشت مواد شیمیایی خطرناک و تکه تکه شدن زیستگاه حیوانات بود که مخاطرات زیست محیطی را به همراه داشت که در پاسخ به این نگرانیها پانلهای عایق صدا و تونلها و معابر حیات وحش در مسیر پروژه ساخته شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتحقیقات اولیه این پروژه غرب به شرق از سال ۱۹۸۵ توسط کمیسیون ون آغاز شد. در سال ۱۹۹۲ دولتهای آلمان و هلند پیمانی مبنی بر افزایش ترافیک ریلی به ویژه در خصوص رشد ترافیک از آمستردام و رتردام به دویسبورگ امضا کردند. کار بر روی قسمت هلندی خط از سال ۱۹۹۸ آغاز شده و با دو سال تأخیر در اواسط سال ۲۰۰۷ با هزینه ۴٫۷ میلیارد یورویی به پایان رسید که این مبلغ بیش از دو برابر هزینه برآورد شده اولیه ( ۲٫۳ میلیارد یورو ) بوده است. مدیران پروژه امیدوارند طی پنج سال، ترافیک روزانه به طور متوسط به سیر ۱۵۰ قطار برسد. با توجه به مشکلات تجهیزات ایمنی و اتصال ناتمام در بخش آلمانی، ترافیک در سال ۲۰۰۷ پایین بود، اما ترافیک طی سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ به شدت افزایش یافت به طوری که ۷۸ درصد از کل قطارهای باری بین رتردام و مرز آلمان از طریق این خط آهن تردد کرده اند. از سال ۲۰۰۹ قطارهای شش هزار تنی که سنگین ترین قطار در هلند و آلمان بودند سنگ آهن را از طریق همین خط بین رتردام و آلمان جابجا می کردند.
قبل و در طول ساخت این راه آهن بسیاری از مردم، کارشناسان و سیاستمداران مانند اعضای پارلمان هلند مخالف این پروژه بودند. حتی در بودجه اصلی برآورد شده ۲٫۳ میلیارد یورویی نیز بحثهای زیادی در مورد کارایی اقتصادی آن به وجود آمد. امیدها برای جذب سرمایه گذاری خصوصی از بین رفت و حتی در سال ۲۰۰۷ دادگاه حسابرسی، پس از بررسی هزینه ها و اثرات زیست محیطی طرح اعلام کرد که گسترش حمل و نقل رودخانه باید به عنوان جایگزین مطرح باشد چرا که معتقد بود حمل و نقل رودخانه در اروپا ارزانتر، انعطاف پذیرتر و مدرنتر است. از سویی دیگر ترس از بین رفتن مناطق طبیعی هم وجود داشت. این خط از میان روستاها و شهرهای کم جمعیت با مزارع بکر و کلاسیک عبور می کند و فشار مخالفان، پروژه را مجبور به احداث تونلهای اضافی کرد که این کار باعث افزایش هزینه های طرح شد. نگرانی دیگر در مورد نشت مواد شیمیایی خطرناک و تکه تکه شدن زیستگاه حیوانات بود که مخاطرات زیست محیطی را به همراه داشت که در پاسخ به این نگرانیها پانلهای عایق صدا و تونلها و معابر حیات وحش در مسیر پروژه ساخته شد.
wiki: بتووروت