بتواز

لغت نامه دهخدا

بتواز. [ ب َ ] ( اِ ) بدواز. آرامگاه و نشیمن باز و شاهین و امثال آن را گویند. ( برهان قاطع ). پتواز. بدواز. برواز. پتوازه. پدواز. نشیمن کبوتر و باز که دو چوب ستون کرده و چوبی روی آن گذارند. نشیمن کبوتر و باز که دو چوب بر زمین فروبرند و چوبی بر زبر آن نهند تا کبوتران و مرغان بر آن نشینند و آن را آده نیز گویند. ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). || آرامگاه. نشستنگاه. ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پتواز

فرهنگ عمید

= پتواز

پیشنهاد کاربران

بپرس