بتوئیل. [ ] ( اِ ) مرد خدا. ( از قاموس کتاب مقدس ). || ( اِخ ) پسر ناحور برادر ابراهیم و پدر لابان و رفقه پید. ( از قاموس کتاب مقدس ). || موضعی است در طرف جنوبی یهودا و بیت ایل و بتول و کسیل ( ؟ ) نیز خوانده شده است. ( از قاموس کتاب مقدس ).
