بتنی

/botoni/

لغت نامه دهخدا

بتنی. [ ب َ ت َ ] ( اِخ ) پتنی. جمال اﷲ هندی بتنی منسوب به پتنه از شهرهای هند. وی در 1501 م. در نهر والی گجرات بدنیا آمد و در مکه درس خواند و سپس به طریقه قادریه و سعدیه داخل گردید و در درگاه اکبرشاه مقامی یافت و سرانجام به قتل رسید. اوراست : «مجمع البحار فی غریب التنزیل و تألیف الاخبار» به عربی که در حدیث نوشته شده است. ( از المنجد ).

فرهنگ فارسی

جمال الله هندی بتنی منسوب به پتنه از شهر های هند است

پیشنهاد کاربران

بپرس