بتن پیش تنیده

دانشنامه عمومی

«بتن پیش تنیده» ( به انگلیسی: Prestressed concrete ) روشی است برای برطرف کردن ضعف بتن در برابر کشش. از بتن پیش تنیده می توان برای ساخت تیرها، کف طبقات یا پل هایی با طول دهنه های زیاد که در عمل با بتن مسلح معمولی قابل ساخت نیستند، بهره برد. از تاندون های پیش تنیده ( عموماً کابل های فولادی کششی ) ، برای ایجاد بارهای مقاوم استفاده می شود. این بارهای مقاوم، با ایجاد تنش فشاری، سبب به وجود آمدن تعادل با تنش کششی شده که این تنش های کششی نیز در هنگام وارد آمدن بار خمشی در یک عضو فشاری بتنی ظاهر می شوند. این فرایند به وسیلهٔ رشته های فولادی، غلاف و … انجام شده و نیاز به ابزاری خاص دارد. روشهای پیش تنیدگی بتن شامل پیش تنیدگی به روش پیش کشیده و پیش تنیدگی به روش پس کشیده انجام می شوند. در بتن های مسلح معمولی، از میل گردهای فولادی در داخل بتن استفاده می شود. [ ۱]
سقف های بتن پیش تنیده به روش پس کشیده در سال ۱۳۸۱ برای اولین بار در ایران طراحی و اجرا گردید. در این مدت پروژه های زیادی با استفاده از این تکنیک طراحی و ساخته شد.
این سیستم در مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، مورد ارزیابی قرار گرفته و کاربرد آن، در حیطه الزامات ارائه شده، مجاز می باشد.
بیش تنیدگی عبارت است از ایجاد یک تنش اولیه ثابت و دائمی ( Prestress ) در یک عضو بتنی به نحو دلخواه و به اندازه لازم، به طوریکه در اثر این تنش، مقداری از تنش های ناشی از بارهای مرده و زنده در این عضو خنثی شده و در نتیجه مقاومت باربری آن افزایش پیدا می کند. هدف اصلی، محدود کردن تنش های کششی و ترک های ناشی از لنگر خمشی، تحت تأثیر بارهای وارده در آن عضو می باشد. بتن جسمی است مقاوم در مقابل فشار، ولیکن مقاومت آن در مقابل کشش بسیار کم می باشد، بنابراین می توان با وارد کردن فشار به بتن، کشش ایجاد شده در اثر بار مرده و زنده را در عضو بتنی تقلیل و در نتیجه مقاومت آن را افزایش داد.
پیش تنیده نمودن مقاطع بتنی از دیرباز از پل ها و اسکله ها کاربرد داشته و در سال ها ی اخیر استفاده از آن در سقف های دال تخت، با دهانه های بلند و خصوصاً در سقف پارکینگ های طبقاتی و عموماً اعضایی که تحت اثر خمش می باشند، توسعه یافته است. [ ۲]
در این سقف ها با به وجود آوردن نیروی اضافی فشاری در بتن، قسمتی از تنش های کششی بتن خنثی شده و در نتیجه سطح مقطع فشاری بتن افزایش می یابد. در این نوع سقف های، نیروی در بتن، توسط کشش کابل ها بعد از ریختن بتن و رسیدن بتن به مقاومت لازم، ایجاد می شود. این روش به صورت کارگاهی یا کارخانه ای قابل انجام است و با مخفف ( TP ) شناخته می شود. در اجرای سقف های TP ابتدا غلاف های فلزی جایگذاری می شوند. سپس، کابل ها درون غلاف قرار گرفته و پس از بتن ریزی و رسیدن بتن به مقاومت لازم، ( میزانی ذکر شده در مدارک محاسباتی طرح ) کشیده می شوند. در مرحله بعد به منظور محافظت کابل ها در برابر خوردگی و زنگ زدگی، گروت یا دوغاب سیمانی یا مواد پلیمری مانند انواع مناسب قیر یا گریس به درون غلاف ها تزریق می شود. [ ۲]
عکس بتن پیش تنیدهعکس بتن پیش تنیدهعکس بتن پیش تنیدهعکس بتن پیش تنیده
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس