بتن مسلح یا بتن آرمه ( به فرانسوی: Béton armé ) به بتن مسلح شده با میلگرد ( آرماتور ) گفته می شود. برای مسلح کردن بتن از میلگردهای تقویتی، شبکه های توری تقویتی، صفحات فلزی یا الیاف تقویتی استفاده می شود.
هدف اصلی استفاده از بتن آرمه، واگذاری نیروهای کششی به وجود آمده در بتن به میلگردها است ( به دلیل مقاومت کششی بالای میلگرد ) ؛ تا بدین طریق نیروهای کششی به بتن وارد نشده و سبب ترک خوردگی و در نهایت پکیدن بتن نشود. مقاومت کششی بتن ۰٫۱ مقاومت فشاری آن است. این نوع از بتن، در سال ۱۸۴۹ توسط باغبانی فرانسوی به نام جوزف مونیر اختراع شده و در سال ۱۸۶۷ به ثبت رسید. واژه فرو بتن ( به انگلیسی: Ferro Concrete ) نیز تنها به بتنی اشاره دارد که توسط آهن یا فولاد تقویت شده باشد. از مواد دیگری همچون الیاف آلی و معدنی نیز می توان به مانند کامپوزیت هایی در اشکال مختلف برای تقویت بتن استفاده کرد.
بتن نیروهای فشاری را به خوبی تحمل می کند؛ اما در برابر نیروهای کششی ضعیف است. پس با مسلح کردن بتن، می توان مقاومت کششی آن را افزایش داد. علاوه بر این، کرنش شکست بتن در کشش، بسیار پایین است که با مسلح نمودن آن می توان دو لبه بتن ترک خورده را به هم نزدیک کرد. برای داشتن یک ساختمان محکم، انعطاف پذیر و بادوام، مواد و مصالح، تقویت کننده بتن باید ویژگی های زیر را داشته باشند:
• مقاومت بالا
• کرنش کششی زیاد
• پیوستگی مناسب با بتن
• سازگاری با حرارت زیاد
• ماندگاری بالا در محیط بتن
در بیشتر موارد، برای بالا بردن تاب بتن، از میلگردهای فولادی جهت مسلح کردن بتن استفاده می شود.
در آمریکا، ویلیام وارد، نخستین ساختمان بتن آرمه را در سال ۱۸۷۵ در نیویورک بنا کرد. همچنین، تادیوس هیئت، که در ابتدا یک وکیل بود، در دهه ۱۸۵۰ تجربیاتی را در مورد تیر بتن آرمه انجام داد. وی میله های آهنی را در ناحیه کششی تیر قرار داد و در نزدیکی تکیه گاه آن را به طرف بالا خم کرده و در ناحیه فشاری مهار نمود. او هم چنین میله های قائمی را در نزدیکی تکیه گاه ها برای تحمل برش به کار برد. هیئت در سال ۱۸۷۷ یک کتاب ۲۸ صفحه ای در ارتباط با موضوع تحقیقات خود منتشر کرد. [ ۱]
همچنین کویگنت یک مهندس فرانسوی بود و اولین کسی بود که از بتن آرمه ( ( béton armé ) ) در ساخت سازه های گوناگون بهره گرفت و در سال ۱۸۵۳ یک ساختمان ۴ طبقه در خیابان ۷۲ چارلز میشل که در حومه شمالی شهر پاریس و نزدیک به کارخانهٔ سیمان خانوادگیش بود را ساخت. این سازه اولین سازه بتن آرمه جهان است و توسط معمار محلی تئودور لاشز طراحی شده است. از کارهای دیگر کویگنت می توان به سیستم تأمین آب شهری پاریس اشاره کرد که معروف به aqueduct de la Vanne است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهدف اصلی استفاده از بتن آرمه، واگذاری نیروهای کششی به وجود آمده در بتن به میلگردها است ( به دلیل مقاومت کششی بالای میلگرد ) ؛ تا بدین طریق نیروهای کششی به بتن وارد نشده و سبب ترک خوردگی و در نهایت پکیدن بتن نشود. مقاومت کششی بتن ۰٫۱ مقاومت فشاری آن است. این نوع از بتن، در سال ۱۸۴۹ توسط باغبانی فرانسوی به نام جوزف مونیر اختراع شده و در سال ۱۸۶۷ به ثبت رسید. واژه فرو بتن ( به انگلیسی: Ferro Concrete ) نیز تنها به بتنی اشاره دارد که توسط آهن یا فولاد تقویت شده باشد. از مواد دیگری همچون الیاف آلی و معدنی نیز می توان به مانند کامپوزیت هایی در اشکال مختلف برای تقویت بتن استفاده کرد.
بتن نیروهای فشاری را به خوبی تحمل می کند؛ اما در برابر نیروهای کششی ضعیف است. پس با مسلح کردن بتن، می توان مقاومت کششی آن را افزایش داد. علاوه بر این، کرنش شکست بتن در کشش، بسیار پایین است که با مسلح نمودن آن می توان دو لبه بتن ترک خورده را به هم نزدیک کرد. برای داشتن یک ساختمان محکم، انعطاف پذیر و بادوام، مواد و مصالح، تقویت کننده بتن باید ویژگی های زیر را داشته باشند:
• مقاومت بالا
• کرنش کششی زیاد
• پیوستگی مناسب با بتن
• سازگاری با حرارت زیاد
• ماندگاری بالا در محیط بتن
در بیشتر موارد، برای بالا بردن تاب بتن، از میلگردهای فولادی جهت مسلح کردن بتن استفاده می شود.
در آمریکا، ویلیام وارد، نخستین ساختمان بتن آرمه را در سال ۱۸۷۵ در نیویورک بنا کرد. همچنین، تادیوس هیئت، که در ابتدا یک وکیل بود، در دهه ۱۸۵۰ تجربیاتی را در مورد تیر بتن آرمه انجام داد. وی میله های آهنی را در ناحیه کششی تیر قرار داد و در نزدیکی تکیه گاه آن را به طرف بالا خم کرده و در ناحیه فشاری مهار نمود. او هم چنین میله های قائمی را در نزدیکی تکیه گاه ها برای تحمل برش به کار برد. هیئت در سال ۱۸۷۷ یک کتاب ۲۸ صفحه ای در ارتباط با موضوع تحقیقات خود منتشر کرد. [ ۱]
همچنین کویگنت یک مهندس فرانسوی بود و اولین کسی بود که از بتن آرمه ( ( béton armé ) ) در ساخت سازه های گوناگون بهره گرفت و در سال ۱۸۵۳ یک ساختمان ۴ طبقه در خیابان ۷۲ چارلز میشل که در حومه شمالی شهر پاریس و نزدیک به کارخانهٔ سیمان خانوادگیش بود را ساخت. این سازه اولین سازه بتن آرمه جهان است و توسط معمار محلی تئودور لاشز طراحی شده است. از کارهای دیگر کویگنت می توان به سیستم تأمین آب شهری پاریس اشاره کرد که معروف به aqueduct de la Vanne است.
wiki: بتن مسلح