بلوک سبک بتنی هوادار اتوکلاو شده یا بتن هوادار اتوکلاوی ( Autoclaved Aerated Concrete - AAC ) همان بتن گازی سبک یا متخلخل می باشد. این نام برای بتن هوادار تولید شده در اروپا در نظر گرفته شده است. در سال ۱۹۲۴ میلادی توسط مهندس آرشیتکت سوئدی اختراع و به جامعه مهندسین معرفی گردید. این بتن هم اکنون در اروپا و آمریکا به نام های تجاری HEBEL , YTONG یا Siporex ارائه می شود و در ساخت و ساز نیز بسیار از آن استفاده می شود. این بتن در صنعت ساختمان سازی به هبلکس یا سیپورکس و آران لکس معروف است[ ۱] [ ۲]
ساخت این محصول به روش اختلاط و پخت مواد اولیه انجام می گیرد. Johan Axel Erikson مهندس آرشیتکت سوئدی پس از آزمایش ها متعدد دریافت که اگر عمل آوری این مواد در حرارت و فشار زیاد انجام شود، یک محصول بتنی متخلخل با مقاومت بالا به دست می آید که به علت وجود حباب های گاز در آن، یک عایق خوب نیز محسوب می شود. این محصول پس از تغییراتی در فرمولاسیون Autoclaved Aerated Concrete و به اختصار AAC نام گرفت.
در حدود ۱۹۴۳ آلمانی ها نیز از این تکنولوژی استفاده کرده و AAC را تحت نام های تجاری مختلف تولید کردند. همگام با سوئد و آلمان، انگلستان نیز خاکستر را جایگزین سیلیس کرد و مدت زیادی است که بلوک AAC تولید شده را در صنعت ساختمان استفاده می کنند. در حال حاضر، با تغییرات کوچک در فرمولاسیون و فرایند مربوط به AAC، تغییرات چشمگیری در ساختار آن فراهم آمده و این تغییرات موجب تقویت ویژگی های فیزیکی و مکانیکی AAC شده است. در سال های اخیر بیش از ۴۵۰ تولیدکننده در ۴۱ کشور جهان AAC را تولید و به بازار عرضه می کنند.
مواد اصلی تشکیل دهنده بتن هوادار اتوکلاوی، ماسه سیلیسی، آهک، سیمان، پودر آلمینیوم، آب هستند، موادی طبیعی که به وفور یافت می شوند. این ترکیب قابل بازیافت و برگرداندن به چرخه تولید هستند.
مهم ترین مواد اولیه این نوع بتن سیلیس است که همراه آب به صورت دوغاب درآورده می شود و همچنین آهک پخته شده و سیمان می باشد و در میکسرهای مخصوص در مدت زمان معلوم می باشد و سپس در قالب های مورد نظر ریخته خواهند شد.
به طور کلی بلوک AAC مخلوطی از سیلیس، سیمان، آهک و مقداری پودر آلومینیوم می باشد که در حرارت ۲۰۰ درجه سانتی گراد پخته شده و در ابعاد ۶۰*۲۵*۱۰ ، ۶۰*۲۵*۱۲٫۵ ، ۶۰*۲۵*۱۵ ، ۶۰*۲۵*۲۰ ، ۶۰*۲۵*۲۵، ۶۰*۲۵*۳۰ سانتی متر و همچنین بسته به نیاز مشتری متغیر تولید می شود. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساخت این محصول به روش اختلاط و پخت مواد اولیه انجام می گیرد. Johan Axel Erikson مهندس آرشیتکت سوئدی پس از آزمایش ها متعدد دریافت که اگر عمل آوری این مواد در حرارت و فشار زیاد انجام شود، یک محصول بتنی متخلخل با مقاومت بالا به دست می آید که به علت وجود حباب های گاز در آن، یک عایق خوب نیز محسوب می شود. این محصول پس از تغییراتی در فرمولاسیون Autoclaved Aerated Concrete و به اختصار AAC نام گرفت.
در حدود ۱۹۴۳ آلمانی ها نیز از این تکنولوژی استفاده کرده و AAC را تحت نام های تجاری مختلف تولید کردند. همگام با سوئد و آلمان، انگلستان نیز خاکستر را جایگزین سیلیس کرد و مدت زیادی است که بلوک AAC تولید شده را در صنعت ساختمان استفاده می کنند. در حال حاضر، با تغییرات کوچک در فرمولاسیون و فرایند مربوط به AAC، تغییرات چشمگیری در ساختار آن فراهم آمده و این تغییرات موجب تقویت ویژگی های فیزیکی و مکانیکی AAC شده است. در سال های اخیر بیش از ۴۵۰ تولیدکننده در ۴۱ کشور جهان AAC را تولید و به بازار عرضه می کنند.
مواد اصلی تشکیل دهنده بتن هوادار اتوکلاوی، ماسه سیلیسی، آهک، سیمان، پودر آلمینیوم، آب هستند، موادی طبیعی که به وفور یافت می شوند. این ترکیب قابل بازیافت و برگرداندن به چرخه تولید هستند.
مهم ترین مواد اولیه این نوع بتن سیلیس است که همراه آب به صورت دوغاب درآورده می شود و همچنین آهک پخته شده و سیمان می باشد و در میکسرهای مخصوص در مدت زمان معلوم می باشد و سپس در قالب های مورد نظر ریخته خواهند شد.
به طور کلی بلوک AAC مخلوطی از سیلیس، سیمان، آهک و مقداری پودر آلومینیوم می باشد که در حرارت ۲۰۰ درجه سانتی گراد پخته شده و در ابعاد ۶۰*۲۵*۱۰ ، ۶۰*۲۵*۱۲٫۵ ، ۶۰*۲۵*۱۵ ، ۶۰*۲۵*۲۰ ، ۶۰*۲۵*۲۵، ۶۰*۲۵*۳۰ سانتی متر و همچنین بسته به نیاز مشتری متغیر تولید می شود. [ ۱]
wiki: بتن اسفنجی اتوکلاوی