بتلاء. [ ب َ ] ( ع ص ) زن منقطعه بنفسه. ( از اقرب الموارد ). || عُمره بتلاء؛ عمره ٔبدون حج. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || مرعلی بتلاء من رایه ؛ ای عزیمة لاترد ( منتهی الارب ).
