بتل

[ویکی الکتاب] معنی بَطَلَ: باطل و بیهوده گشت
تکرار در قرآن: ۲(بار)
بریدن. اخلاص. نام پروردگارت را یاد کن و به سوی او اخلاص کن اخلاص کامل، منظور بریدن از هوای نفس و خود را به خدا مخصوص کردن است، گویند: فلانی پیوسته است، در نهایه و مفردات هست که رسول خدا «صلی اللّه علیه و آله و سلم» فرمود «لا رُهْبا نِیَّةَ وَ لا تَبَّتذلَ فِی الْاِسْلامِ» یعنی: در اسلام رهبانیت و بریدن از نکاح نیست. در قاموس گوید: بتول صفت فاطمه «علیه السلام» سیده زنان جهان است، زیرا از زنان زمان خود و زنان امّت، در فضل و دین و حسب بریده و ممتاز بود.