( بتعة ) بتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] ( اِخ ) تپه سیاهرنگی است در نزدیک طائف ، و در آنجا غارها و سوراخهائی است که هرکدام قریب یک ساعت راه است وگمان میکردند که مقابر عاد در آنجا باشد و از این جهت بدین کوه احترام میگزاردند. ( از معجم البلدان ).
