بتانج

لغت نامه دهخدا

بتانج. [ب ُ ] ( اِ ) زن شوهردار. زنی که یک شوهر بیش نکرده باشد. ( ناظم الاطباء ). ضرة. اما کلمه مصحف بنانج است.

پیشنهاد کاربران

بپرس