بتار

لغت نامه دهخدا

بتار. [ ب َت ْ تا ] ( ع ص ، اِ ) بران. باتر. شمشیر بران. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بران شمشیر بران

دانشنامه عمومی

بتار (دهکده باستانی). بتار ( عربی: خربة الیهود، ت.   «Ruin of the Jews» ) یک شهر باستانی یهودیان در کوهستان جبال الخلیل بود. آخرین سنگر شورش بارکوخبا بود و توسط ارتش امپراتوری روم به رهبری هادریان در ۱۳۵ پس از میلاد نابود شد.
عکس بتار (دهکده باستانی)عکس بتار (دهکده باستانی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس