بت پرستنده.[ ب ُ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) پرستنده بت. بت پرست. که بت پرستد. شمن. صنم پرست. وثنی : وگرنه یکی بت پرستنده مردنه با گنج و لشکر نه با دار وبرد.فردوسی.شد آن بت پرستنده فرمان پذیرفرستاد بت را به دانای پیر.نظامی.- بت ِ پرستنده ؛ بت خدمتگزار. پرستار خوبروی. خدمتگزار ماهروی : بتان پرستنده با تاج زرهمه نامداران زرین کمر.فردوسی.