[ویکی اهل البیت] کلید واژه: الله ،بت هبل، کعبه، مکه، مراسم حج جاهلی
مردم عرب به خصوص قریش «الله» را خدای بزرگ و خالق آسمان و زمین و مدبر عالم و فرستنده باران می دانستند، و هنگام بردن نام او می گفتند: «بسمک اللهم» یعنی به نام تو ای خدا که در اسلام به جای آن «بسم الله الرحمن الرحیم» نخستین آیه سوره مبارکه قرآن مجید آمد.
در عین حال قریش بت هائی داشتند که آن ها را مظاهر خدای واقعی می دانستند. در حقیقت چون دسترسی به «الله» نداشتند، بت ها را پرستش می کردند، و از آن ها یاری می جستند، و می گفتند: «این که ما بت ها را می پرستیم به خاطر این است که این ها ما را به خدای واقعی نزدیک می کنند».
یعقوبی می نویسد: عرب به واسطه مجاورت با پیروان ادیان و آمد و رفت به کشورهای دور و نزدیک، دارای ادیان مختلفی بودند. قریش و تمامی اولاد «معد بن عدنان» پاره ای از احکام دین ابراهیم را معمول می داشتند. بدین گونه که به حج می آمدند و خانه کعبه را زیارت می کردند و مناسک و دیگر مراسم حج یادگار حضرت ابراهیم را انجام می دادند. مهمان نواز بودند، و ماه های حرام را محترم می شمردند. اعمال نامشروع و قطع پیوند خویشی و ستمگری را زشت می داشتند، و هر کس را که مرتکب جرم می شد، کیفر می دادند.
آن ها همچنان متصدیان خانه خدا بودند تا این که قبیله «خزاعه» پرده داری کعبه را تصاحب کردند و بعضی از احکام و مناسک حج را تغییر دادند، از جمله این که پیش از غروب آفتاب از «عرفات» بیرون می آمدند، و بعضی از آن ها بعد از طلوع آفتاب روز دهم ذی الحجه کوچ می کردند.
قریش بر این عقاید بود تا این که عمرو بن لحی خزاعی به شام رفت و در آن جا دید که مردمی از عمالقه بت ها را پرستش می کنند. عمرو بن لحی پرسید: این بت ها چیستند که می بینم می پرستید؟ عمالقه گفتند: ما این ها را پرستش می کنیم، و به وسیله آن ها یاری می جوئیم، و طلب باران می کنیم.
عمرو بن لحی گفت: آیا ممکن است یکی از این بت ها را به من بدهید تا آن را به سرزمین عرب ببرم، و در کنار خانه خدا که قبائل عرب به زیارت آن می آیند قرار دهم؟ عمالقه بتی به نام «هبل» به وی دادند و عمرو بن لحی آن را آورد و در کنار خانه کعبه گذاشت، و این نخستین بتی بود که در مکه استقرار یافت. قریش را به پرستش بت هبل فراخواند، و به دنبال آن قریش و سایر قبائل عرب بت ها ساختند، و هر قبیله بتی را پرستید و بسیاری از آن ها را در درون و بالای کعبه قرار داده بودند.
قریش برای بتان خود نذر می کردند، و در مقابل آن ها کرنش و قربانی می نمودند، و در جنگ و صلح آن ها یاری می جستند. حتی گاهی بعضی از آن ها را بر استری یا شتری سوار کرده، به میدان جنگ می آوردند، تا حضور آن ها باعث پیروزی شان شود!
مردم عرب به خصوص قریش «الله» را خدای بزرگ و خالق آسمان و زمین و مدبر عالم و فرستنده باران می دانستند، و هنگام بردن نام او می گفتند: «بسمک اللهم» یعنی به نام تو ای خدا که در اسلام به جای آن «بسم الله الرحمن الرحیم» نخستین آیه سوره مبارکه قرآن مجید آمد.
در عین حال قریش بت هائی داشتند که آن ها را مظاهر خدای واقعی می دانستند. در حقیقت چون دسترسی به «الله» نداشتند، بت ها را پرستش می کردند، و از آن ها یاری می جستند، و می گفتند: «این که ما بت ها را می پرستیم به خاطر این است که این ها ما را به خدای واقعی نزدیک می کنند».
یعقوبی می نویسد: عرب به واسطه مجاورت با پیروان ادیان و آمد و رفت به کشورهای دور و نزدیک، دارای ادیان مختلفی بودند. قریش و تمامی اولاد «معد بن عدنان» پاره ای از احکام دین ابراهیم را معمول می داشتند. بدین گونه که به حج می آمدند و خانه کعبه را زیارت می کردند و مناسک و دیگر مراسم حج یادگار حضرت ابراهیم را انجام می دادند. مهمان نواز بودند، و ماه های حرام را محترم می شمردند. اعمال نامشروع و قطع پیوند خویشی و ستمگری را زشت می داشتند، و هر کس را که مرتکب جرم می شد، کیفر می دادند.
آن ها همچنان متصدیان خانه خدا بودند تا این که قبیله «خزاعه» پرده داری کعبه را تصاحب کردند و بعضی از احکام و مناسک حج را تغییر دادند، از جمله این که پیش از غروب آفتاب از «عرفات» بیرون می آمدند، و بعضی از آن ها بعد از طلوع آفتاب روز دهم ذی الحجه کوچ می کردند.
قریش بر این عقاید بود تا این که عمرو بن لحی خزاعی به شام رفت و در آن جا دید که مردمی از عمالقه بت ها را پرستش می کنند. عمرو بن لحی پرسید: این بت ها چیستند که می بینم می پرستید؟ عمالقه گفتند: ما این ها را پرستش می کنیم، و به وسیله آن ها یاری می جوئیم، و طلب باران می کنیم.
عمرو بن لحی گفت: آیا ممکن است یکی از این بت ها را به من بدهید تا آن را به سرزمین عرب ببرم، و در کنار خانه خدا که قبائل عرب به زیارت آن می آیند قرار دهم؟ عمالقه بتی به نام «هبل» به وی دادند و عمرو بن لحی آن را آورد و در کنار خانه کعبه گذاشت، و این نخستین بتی بود که در مکه استقرار یافت. قریش را به پرستش بت هبل فراخواند، و به دنبال آن قریش و سایر قبائل عرب بت ها ساختند، و هر قبیله بتی را پرستید و بسیاری از آن ها را در درون و بالای کعبه قرار داده بودند.
قریش برای بتان خود نذر می کردند، و در مقابل آن ها کرنش و قربانی می نمودند، و در جنگ و صلح آن ها یاری می جستند. حتی گاهی بعضی از آن ها را بر استری یا شتری سوار کرده، به میدان جنگ می آوردند، تا حضور آن ها باعث پیروزی شان شود!
wikiahlb: بت_های_عرب_جاهلی