[ویکی فقه] بت ذوالخلصة. ذو الخلصة، بت خثعم و بجیله بود. این بت، صخره سفیدی بود که شکل تاجی بر سر آن تراشیده بودند. این بت در یمن بود و بتخانۀ آن را «کعبه یمانی» می گفتند.
ذوالخَلَصَه، بت یا بتخانه ای در جنوب مکه و معبود پاره ای از قبایل عرب در روزگار جاهلیت بود. به جز ضبط یادشده که صحیح تر به نظر می رسد، این نام به صورت ذوالخُلُصه، ذوالخَلْصَه و ذوالخَلُصَه نیز ذکر شده است.سبب این نام گذاری شاید آن بوده است که پرستندگانش خود را جزو پاکان می دانستند. در بیشتر منابع، ذوالخلصه نام خانه یا بتخانه ای دانسته شده که این بت در آن قرار داشته است، اما بعضی این نظر را درست ندانسته اند، زیرا به گفته آنان، ذو فقط به اسم جنس اضافه می شود؛ ازاین رو، ذوالخلصه را نام بت دانسته اند، نه بتخانه. از مرثیه ای که زنی از قبیله خَثْعَم، درباره انهدام ذوالخلصه به دست جریربن عبداللّه بَجَلی سروده است، معلوم می شود که ذوالخلصه الهه (بت مؤنث) بوده است.
ذوالخَلَصَه، بت یا بتخانه ای در جنوب مکه و معبود پاره ای از قبایل عرب در روزگار جاهلیت بود. به جز ضبط یادشده که صحیح تر به نظر می رسد، این نام به صورت ذوالخُلُصه، ذوالخَلْصَه و ذوالخَلُصَه نیز ذکر شده است.سبب این نام گذاری شاید آن بوده است که پرستندگانش خود را جزو پاکان می دانستند. در بیشتر منابع، ذوالخلصه نام خانه یا بتخانه ای دانسته شده که این بت در آن قرار داشته است، اما بعضی این نظر را درست ندانسته اند، زیرا به گفته آنان، ذو فقط به اسم جنس اضافه می شود؛ ازاین رو، ذوالخلصه را نام بت دانسته اند، نه بتخانه. از مرثیه ای که زنی از قبیله خَثْعَم، درباره انهدام ذوالخلصه به دست جریربن عبداللّه بَجَلی سروده است، معلوم می شود که ذوالخلصه الهه (بت مؤنث) بوده است.
[ویکی فقه] ذو الخلصة، بت خثعم و بجیله بود. این بت، صخره سفیدی بود که شکل تاجی بر سر آن تراشیده بودند. این بت در یمن بود و بتخانۀ آن را «کعبه یمانی» می گفتند.
ذوالخَلَصَه، بت یا بتخانه ای در جنوب مکه و معبود پاره ای از قبایل عرب در روزگار جاهلیت بود. به جز ضبط یادشده که صحیح تر به نظر می رسد، این نام به صورت ذوالخُلُصه، ذوالخَلْصَه و ذوالخَلُصَه نیز ذکر شده است.سبب این نام گذاری شاید آن بوده است که پرستندگانش خود را جزو پاکان می دانستند. در بیشتر منابع، ذوالخلصه نام خانه یا بتخانه ای دانسته شده که این بت در آن قرار داشته است، اما بعضی این نظر را درست ندانسته اند، زیرا به گفته آنان، ذو فقط به اسم جنس اضافه می شود؛ ازاین رو، ذوالخلصه را نام بت دانسته اند، نه بتخانه. از مرثیه ای که زنی از قبیله خَثْعَم، درباره انهدام ذوالخلصه به دست جریربن عبداللّه بَجَلی سروده است، معلوم می شود که ذوالخلصه الهه (بت مؤنث) بوده است.
سایر اسامی ذوالخلصه
ذوالخلصه به کعبه یَمانیّه و کعبه شامیّه نیز معروف بود، زیرا در (سمت) یمن قرارداشت و درِ آن رو به سوی شام بود. به گفته دیگر، ذوالخلصه فقط به کعبه یمانیه معروف بود و این شهرت به سبب تشبیه آن به بیت الحرام بود که کعبه شامیه خوانده می شد، زیرا بیت الحرام نسبت به کسی که در سوی یمن بود، شامی محسوب می شد.کعبه نَجران نام دیگری است که به اشتباه به ذوالخلصه اطلاق شده است.
محل ذوالخلصه
بتخانه ذوالخلصه در جایی به نام تَباله، میان مکه و یمن واقع بود و هفت شب راه از مکه فاصله داشت. به قول دیگر، در چهار منزلی (جنوب) مکه در شهری به نام عَبْلاء/ عبلات، که جزو سرزمین تباله و از زیستگاه های قبیله خثعم بود، قرار داشت. درهرحال، این قول که ذوالخلصه در سرزمین فارس (ایران) قرار داشته، بی اساس است.گفته شده است عَمروبن لُحَیّ، که نخستین بار بت پرستی را در میان عرب ها رایج ساخت، خلصه (ذوالخلصه) را در پایین (جنوب) مکه برپا کرد.
پرستش ذو الخلصه
...
ذوالخَلَصَه، بت یا بتخانه ای در جنوب مکه و معبود پاره ای از قبایل عرب در روزگار جاهلیت بود. به جز ضبط یادشده که صحیح تر به نظر می رسد، این نام به صورت ذوالخُلُصه، ذوالخَلْصَه و ذوالخَلُصَه نیز ذکر شده است.سبب این نام گذاری شاید آن بوده است که پرستندگانش خود را جزو پاکان می دانستند. در بیشتر منابع، ذوالخلصه نام خانه یا بتخانه ای دانسته شده که این بت در آن قرار داشته است، اما بعضی این نظر را درست ندانسته اند، زیرا به گفته آنان، ذو فقط به اسم جنس اضافه می شود؛ ازاین رو، ذوالخلصه را نام بت دانسته اند، نه بتخانه. از مرثیه ای که زنی از قبیله خَثْعَم، درباره انهدام ذوالخلصه به دست جریربن عبداللّه بَجَلی سروده است، معلوم می شود که ذوالخلصه الهه (بت مؤنث) بوده است.
سایر اسامی ذوالخلصه
ذوالخلصه به کعبه یَمانیّه و کعبه شامیّه نیز معروف بود، زیرا در (سمت) یمن قرارداشت و درِ آن رو به سوی شام بود. به گفته دیگر، ذوالخلصه فقط به کعبه یمانیه معروف بود و این شهرت به سبب تشبیه آن به بیت الحرام بود که کعبه شامیه خوانده می شد، زیرا بیت الحرام نسبت به کسی که در سوی یمن بود، شامی محسوب می شد.کعبه نَجران نام دیگری است که به اشتباه به ذوالخلصه اطلاق شده است.
محل ذوالخلصه
بتخانه ذوالخلصه در جایی به نام تَباله، میان مکه و یمن واقع بود و هفت شب راه از مکه فاصله داشت. به قول دیگر، در چهار منزلی (جنوب) مکه در شهری به نام عَبْلاء/ عبلات، که جزو سرزمین تباله و از زیستگاه های قبیله خثعم بود، قرار داشت. درهرحال، این قول که ذوالخلصه در سرزمین فارس (ایران) قرار داشته، بی اساس است.گفته شده است عَمروبن لُحَیّ، که نخستین بار بت پرستی را در میان عرب ها رایج ساخت، خلصه (ذوالخلصه) را در پایین (جنوب) مکه برپا کرد.
پرستش ذو الخلصه
...
wikifeqh: کعبه_یمانیه