ببره

لغت نامه دهخدا

ببره. [ ب َ رَ ] ( اِ ) نوعی کفش بسیار ظریف و کوچک. ( از دزی ج 1 ص 50 ).

نوعی کفش بسیار ظریف و کوچک

در پارسی میانه به سگ ابی 'بَبْره' می گفتند که مرکب است از واژه ی 'بَبْر' و پسوند 'ه'.