بایکونیک کاسپ ( به انگلیسی Biconic cusp ) یک روش ابتدایی برای مدلسازی مهار پلاسما بود. [ ۱] این روش ها در موسسه علوم ریاضیاتی کورانت در نیویورک توسط هارولد گراد در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی مطالعه شدند.
در این دستگاه میدان مغناطیسی با بکارگیری آهنرباهای الکتریکی نزدیک به هم ساخته می شد. این دستگاه یک ساختار تئوری بود که چگونگی مهار پلاسما را به نمایش می گذاشت. میدان های مغناطیسی با روبروی هم جای دادن دو سیم پیچ آهنربای الکتریکی به وجود می آمد، با روبروی هم قرار گرفتن قطب های این آهنرباهای الکتریکی در مرکز میدان مغناطیسی نقطه ای خنثی یا فاقد میدان مغناطیسی ایجاد می شد، این یک میدان نقطه صفر نامیده می شد. دکتر هارولد گراد این دستگاه ها را از دیدگاه تئوری بررسی کرد. میدان های مغناطیسی در این دستگاه، صفحه ای و متقارن بودند از این رو مدلسازی مهار پلاسما به آسانی صورت می گرفت. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این دستگاه میدان مغناطیسی با بکارگیری آهنرباهای الکتریکی نزدیک به هم ساخته می شد. این دستگاه یک ساختار تئوری بود که چگونگی مهار پلاسما را به نمایش می گذاشت. میدان های مغناطیسی با روبروی هم جای دادن دو سیم پیچ آهنربای الکتریکی به وجود می آمد، با روبروی هم قرار گرفتن قطب های این آهنرباهای الکتریکی در مرکز میدان مغناطیسی نقطه ای خنثی یا فاقد میدان مغناطیسی ایجاد می شد، این یک میدان نقطه صفر نامیده می شد. دکتر هارولد گراد این دستگاه ها را از دیدگاه تئوری بررسی کرد. میدان های مغناطیسی در این دستگاه، صفحه ای و متقارن بودند از این رو مدلسازی مهار پلاسما به آسانی صورت می گرفت. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
wiki: بایکونیک کاسپ