بایکت کردن. [ ک ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تحریم کردن ارتباط با کسی چنانکه از گفتگو کردن با او خودداری داشتن ، یا از تاجر جنس نخریدن یا با خانواده ای آمد و رفت نداشتن. || تحریم امتعه.
