بائو دائی (۱۹۱۳ـ۱۹۹۷)(Bao dai)
بائو دائی
(نام اصلی: نگوین وین توی) امپراتور آنام (حک: ۱۹۲۶ـ۱۹۴۵) و آخرین امپراتور ویتنام (حک: ۱۹۴۹ـ۱۹۵۵). فرزندِ امپراتور خای دین. در فرانسه تحصیل کرد و بیشتر دورۀ جوانی خود را در این کشور گذراند. او خواهان اصلاحات و نوسازی ویتنام بود، اما نتوانست همکاری فرانسه را جلب کند. درخلال جنگ جهانی دوم، زیر نفوذ فرانسویان بود و از مارس ۱۹۴۵، با سیطَرِۀ ارتش ژاپن بر سراسر هندوچین، به منزلۀ زمامداری بی اختیار زیر نظر ژاپنی ها حکومت کرد. هوشی مین، رهبر انقلاب و استقلال ویتنام پس از انقلاب اوت ۱۹۴۵، از او خواست تا از مقام خود کناره گیری کند و به عنوان شهروند در دولت جدید، سِمَت مشاور را برعهده بگیرد. بائو دائی به هنگ کنگ گریخت. در ۱۹۴۹ فرانسوی ها اصل استقلال ویتنام را پذیرفتند و بائو دائی در مه ۱۹۴۹ به ویتنام بازگشت. در ۱۹۵۵ همه پرسی تبدیل ویتنام به جمهوری برگزار شد و درپی آن بائو دائی از کار کناره گرفت و برای ادامۀ زندگی به فرانسه بازگشت. شیوۀ زندگی بائو دائی سبب شد که او را «امپراتور عیاش» لقب دهند.
بائو دائی
(نام اصلی: نگوین وین توی) امپراتور آنام (حک: ۱۹۲۶ـ۱۹۴۵) و آخرین امپراتور ویتنام (حک: ۱۹۴۹ـ۱۹۵۵). فرزندِ امپراتور خای دین. در فرانسه تحصیل کرد و بیشتر دورۀ جوانی خود را در این کشور گذراند. او خواهان اصلاحات و نوسازی ویتنام بود، اما نتوانست همکاری فرانسه را جلب کند. درخلال جنگ جهانی دوم، زیر نفوذ فرانسویان بود و از مارس ۱۹۴۵، با سیطَرِۀ ارتش ژاپن بر سراسر هندوچین، به منزلۀ زمامداری بی اختیار زیر نظر ژاپنی ها حکومت کرد. هوشی مین، رهبر انقلاب و استقلال ویتنام پس از انقلاب اوت ۱۹۴۵، از او خواست تا از مقام خود کناره گیری کند و به عنوان شهروند در دولت جدید، سِمَت مشاور را برعهده بگیرد. بائو دائی به هنگ کنگ گریخت. در ۱۹۴۹ فرانسوی ها اصل استقلال ویتنام را پذیرفتند و بائو دائی در مه ۱۹۴۹ به ویتنام بازگشت. در ۱۹۵۵ همه پرسی تبدیل ویتنام به جمهوری برگزار شد و درپی آن بائو دائی از کار کناره گرفت و برای ادامۀ زندگی به فرانسه بازگشت. شیوۀ زندگی بائو دائی سبب شد که او را «امپراتور عیاش» لقب دهند.
wikijoo: بایو_دایی