باینگان

[ویکی فقه] بایِنْگان ، یا بایَنگان ، بخش و شهری در شهرستان پاوه در استان کرمانشاه می باشد.
بانیکان نیز ظاهراً صورت تصحیف شده این کلمه است که گاه در منابع رسمی دیده می شود.
بخش باینگان
این بخش یکی از بخش های سه گانه پاوه با وسعتی حدود ۵۹۱ کم۲ است که از شمال به نوسود و حومه پاوه ، از خاور و جنوب به جوانرود و از باختر به کشور عراق محدود می گردد. بیش از ۲ ۳ خاک این بخش را ارتفاعات فراگرفته که شامل ماکووان (۶۳۰، ۲متر)، گزن (۳۳۰، ۲متر)، اوته (۲۲۰، ۲متر)، بَلْهَس (۱۶۰، ۲متر)، زرد داوئی ، کله خانی ، راگا، گَرمَزناب و شش دول است.
← موقعیت جغرافیایی
این شهرمرکز بخش باینگان است و در ۲۴ کیلومتری جنوب باختری پاوه ، در منطقه ای کوهستانی ، با ارتفاع ۳۰۰، ۱متر از سطح دریا، و در ۳۵ عرض شمالی و ۴۶ و ۱۵ طول شرقی قرار گرفته است . قدمت تاریخی شهر به دوره زندیه (۱۱۶۲-۱۲۰۹ق ) باز می گردد. طوایف «بادنیان ِ» عراق ، هسته اولیه جمعیت باینگان را تشکیل می داده ، و شهر کنونی ، ییلاق آنها محسوب می شده است . به تدریج طوایفی در این محل ساکن شدند و نام آن را از بادنیان به باینگان تغییر دادند.
← توصیف شهر
...

بایَنگان یا بایِنْگان یکی از شهرهای استان کرمانشاه در غرب ایران است. این شهر در بخش باینگان شهرستان پاوه قرار دارد. مجیب تنیا یکی از هنرمندان این دیار است که نغمه های محلی وموسیقی عرفانی خانقاه باینگان رادر قالب مدرن و پاپ ارائه داده است. . بایِنْگان، یا بایَنگان، بخش و شهری در استان کرمانشاه و از توابع شهرستان پاوه است. بانیکان نیز ظاهراً صورت تصحیف شده این کلمه است که گاه در منابع رسمی دیده می شود.
بایَنگان یکی از شهرهای سردسیر شهرستان پاوه و اورامانات است. شهر مرزی باینگان در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی کرمانشاه واقع است.
این شهر مرکز بخش باینگان است و در ۲۴ کیلومتری جنوب غربی پاوه، در منطقه ای کوهستانی، با ارتفاع ۱۱۵۵متر از سطح دریا، و در ۳۵ عرض شمالی و ۴۶ و ۱۵ طول شرقی قرار گرفته است. شهر در منطقه پایکوهی قرار گرفته، و کوه های شاهو، راگا و ماکوان مشرف بر آن است. دره زیبای سهور در شمال شهر واقع، و شعبه ای از رود مرّه خیل در آن جاری است. رود چم مره خیل از جنوب باینگان می گذرد و به رود مرزی سیروان می ریزد. چشمه های دائمی چاوک و گرماب در نزدیکی شهر واقع است و مردم از آب آنها، از طریق لوله کشی، استفاده می کنند. آب و هوای باینگان نسبتاً معتدل و نیمه مرطوب است و درجه سرمای آن تا ( ۱۶ - درجه سانتیگراد ) نیز گزارش شده، و میزان بارش سالانه تا ۱۵۹۰ میلی متر به ثبت رسیده است. باینگان در اوایل دهه سال ۱۳۳۰ بالغ بر ۵۳۸ نفر بود که در سال ۱۳۷۰ به ۱۴۷۷ نفر که شامل ۲۹۸ خانوار بوده و در سال ۱۳۷۵ به ۱۸۶۶ نفر که شامل ۳۹۸ خانوار بوده که ترکیب جنسیتی آن به ۹۵۶ مرد و ۹۱۰ زن افزایش یافت. نسبت های باسوادی و اشتغال سال ۱۳۷۵ در این شهر به ترتیب حدود ۹۱/۷۸٪ و ۴۶/۲۴٪ ثبت شده است. این شهر در ۱۳۶۷ش ۲۰۴ خانوار بهره بردار باغداری داشته است.
درآمد مردم این بخش برپایه دامداری، باغداری و کارگری ساده است. آب باغداری بخش باینگان از رودخانه، چاه های عمیق و چشمه تأمین می شود. انواع محصولات باغداری، پرورش طیور به طریق سنتی، فراورده های دامی و لبنی - که جنبه صادرات نیز دارد - و صنایع دستی، از اهم تولیدات این منطقه به شمار می رود. در سال ۱۳۶۶ این بخش دارای ۱۰۶۲خانوار که شامل ۴۹۲۵نفر عشایر کوچنده ییلاقی و ۱۱۲۳خانوار که شامل ۸۶۴۵ نفر عشایر کوچنده قشلاقی - از ایل کرد نژاد جاف - بوده است.
اهالی باینگان از اهل سنت ( شافعی ) هستند و زبانشان کردی است که به لهجه سورانی تکلم می کنند. در خلال جنگ عراق و ایران، باینگان از جمله مناطقی بود که آسیب فراوان دید و ۵۰٪ از ساختمان های این بخش ویران شد و بیشتر روستاهای آن از سکنه تهی گردید.

بایِنْگان
شهری در شمال استان کرمانشاه، شهرستان پاوه، و مرکز اداری بخش بایِنگان. با ارتفاعی حدود ۱,۳۰۰ متر، در منطقه ای کوهستانی جنگلی، در یازده کیلومتری جنوب غربی پاوه، سر راه شمشیر به روستای دودان، قرار دارد. رودخانۀ چم مرّه خل از کنار این شهر می گذرد. اقلیم این شهر معتدل و نیمه مرطوب و جمعیت آن۱,۷۷۸ نفراست (۱۳۸۵).