بایقوش

( خرمای شیر علی ) ، گنجه لی ( گنجعلی ) ، غمزه لی ( غمزعلی ) . . . . . . . . . . . . . نستعلیق ( نسته لیق ) لیق مخصوص زبان تورکی است ( در فارسی غین وقاف نیست ) . قیشلیق، یایلیق، قوناقلیق، چوخلیق و آز لیق. . . . نسته بر وزن خسته، پسته، جسته، اوسته ( اوستی وار=استوار، اوست آد=استاد ) ، چسته ( نغمه و آهنگ ) ، بسته ( بویی بسته، بستنی ) ، شسته ( شست وشوی فارسی از شسته ی تورکی گرفته شده است. و شست پا و شستینن دانیش ) ) ، دسته، رسته، مسته ( مست ) ، کسته ( کس دانه=بلوط ( بلوت ) ، از فعل کسماق ) هسته، همه ی اینها تورکی است. . . و نسته لیق تورکی است.

و هر کلمه ایی آخرش لان باشد. تورکی است. مثل ساوآلان. سهلان. ایلان. اسلان ) بای بوردی. بای بورا. قوش. و هر کلمه ایی قوش داشته باشد. تورکی است. مثل قوقوش ( پرنده ی قو. گوگوش غلط است ) . بایقوش. جانقوش. خرقوش ( پرنده ی بزرگ. غلط مصطلح خرگوش ( حیوانی که گوشهای بزرگی دارد ) ) . بزقوش ( پرنده ی خاکستری ) . دوه قوشی ( شترمرغ ) . چاتلانقوش. سوقوشی ( کسی که زیاد به استخر. و حمام می رود. سوقوشی گفته می شود )