بایسُنقر میرزایِ گورکانی (۸۸۲ ـ۹۰۵ق)
(نیز: بایسنقر ثانی/میرزا ثانی، فرزند سلطان محمود پسر سلطان ابوسعید تیموری) در حصار شادمان به دنیا آمد. پدرش حکومت بخارا را به او سپرد و بعد از مرگ پدر در ۹۰۰ق در سمرقند جانشین وی شد. نخست سلطان محمود بن چغتای ، والی تاشکند، را مغلوب ساخت ، اما در ۹۰۱ق با نیرنگ درویش محمد قوخان از حکومت معزول شد و برادر کوچک ترش ، سلطان علی، به حکومت رسید. سپس با یاری شماری از اشراف و اعیان ماوراءالنهر دوباره سلطنت خود را بازیافت و سلطان علی به بخارا گریخت . در ۹۰۳ق در حالی که از سوی سلطان علی و بابر بن عمر شیخ در محاصره بود از سمرقند گریخت ، و به خسرو شاه حاکم بدخشان پناه برد و سرانجام به دست او کشته شد. بایسنقر شاهزاده ای شجاع و دانش دوست بود و به فارسی شعر می سرود و «عادلی » تخلص می کرد و اشعارش نزد مردم مقبولیت داشت .
(نیز: بایسنقر ثانی/میرزا ثانی، فرزند سلطان محمود پسر سلطان ابوسعید تیموری) در حصار شادمان به دنیا آمد. پدرش حکومت بخارا را به او سپرد و بعد از مرگ پدر در ۹۰۰ق در سمرقند جانشین وی شد. نخست سلطان محمود بن چغتای ، والی تاشکند، را مغلوب ساخت ، اما در ۹۰۱ق با نیرنگ درویش محمد قوخان از حکومت معزول شد و برادر کوچک ترش ، سلطان علی، به حکومت رسید. سپس با یاری شماری از اشراف و اعیان ماوراءالنهر دوباره سلطنت خود را بازیافت و سلطان علی به بخارا گریخت . در ۹۰۳ق در حالی که از سوی سلطان علی و بابر بن عمر شیخ در محاصره بود از سمرقند گریخت ، و به خسرو شاه حاکم بدخشان پناه برد و سرانجام به دست او کشته شد. بایسنقر شاهزاده ای شجاع و دانش دوست بود و به فارسی شعر می سرود و «عادلی » تخلص می کرد و اشعارش نزد مردم مقبولیت داشت .
wikijoo: بایسنقر_میرزای_گورکانی