بایزید عثمانی اول

بایَزیدِ عثمانی اول (۷۵۵ـ۸۰۵ق)
ملقب به ایلدرم (به ترکی : صاعقه )، چهارمین سلطان عثمانی (حک: ۷۹۱ـ۸۰۵ق/۱۳۸۹ـ۱۴۰۳م) فرزند مراد یکم . چون در جنگ پدرش با علی بیگ قرامانی (۷۸۸ق) از خود دلاوری و چالاکی شگفت انگیزی نشان داد به ایلدرم مشهور شد . پس از مرگ پدر، بنابه وصیت او، به پادشاهی رسید. با کشتن برادرش ، یعقوب بیگ ، سنت برادرکشی را در میان سلاطین عثمانی باب کرد. با سامان دادن اختلاف هایش با امپراتوری روم شرقی، در درگیری هایش با امیرنشین های داخلی از کمک آنان بهره مند شد. کوتاهیه را مرکز حکومت خود قرار داد. در ۷۹۶ق پاپ بونیفاکیوس نهم (۷۹۱ـ۸۰۶ق/۱۳۸۹ـ۱۴۰۴م) برضد او، جنگ صلیبی اعلان کرد. اما بایزید متحدان اروپایی را در نیکبولی شکست داد و با تثبیت حاکمیت خود در روملی و شبه جزیرۀ بالکان راه را برای محاصرۀ قسطنطنیه هموار کرد. در سال ۸۰۴ مغلوب تیمور لنگ شد و به اسارت درآمد و در همان حال درگذشت. گویند به فرمان تیمور او را در قفسی آهنین به همراه اردو حرکت می دادند. از دورۀ او بناهای بسیاری به یادگار مانده است . بایزید به ترکی شعر می سرود.