بایرینک مارتینوس ویلم

دانشنامه آزاد فارسی

بایِرینْک، مارتینوس ویلِم (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)(Beijerinck, Martinus Willem)
بایِرینْک، مارتینوس ویلِم
باکتری شناس هلندی. در ۱۸۹۸، کشف کرد که عاملی کوچک تر از باکتری ها موجب بیماری می شود و نتایج این کشف را منتشر ساخت. او این عامل را ویروس نامید. بایرینک در آمستردام زاده شد و در پلی تکنیک دلفت، در رشتۀ مهندسی شیمی، درس خواند. پس از کار در شرکتی صنعتی در مقام باکتری شناس، از ۱۸۹۵ به تدریس و پژوهش پرداخت. در دهه های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰، به مطالعۀ بیماری هایی پرداخت که رشد گیاهان تنباکو را متوقف و برگ های آن ها را خال خالی می کردند. این بیماری اکنون ویروس موزاییک تنباکو خوانده می شود. او برای جداسازی عامل مولد بیماری، عصارۀ برگ های توتون آلوده را استخراج کرد و دریافت که عصارۀ برگ به تنهایی گیاهان سالم را آلوده می سازد، حتی اگر با صاف کردن باکتری های آن جدا شوند. همچنین، مطمئن بود که عامل مولد سم نیست، زیرا یک گیاه سالم را آلوده کرد، و با آن گیاه توانست گیاه سالم دیگری را آلوده کند. بدین ترتیب، پی برد عامل مولد قابلیت تولیدمثل دارد. او اعتقاد داشت که عصارۀ صاف شدۀ گیاهان آلوده زنده است و به همین سبب، عامل مولد را ویروس نامید که در لاتین به معنای سم است.

پیشنهاد کاربران

بپرس