بایرن اینگولشتات

بایرن - اینگولشتات ( آلمانی: Bayern - Ingolstadt یا Oberbayern - Ingolstadt ) از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۴۷ یکی از دوک نشینی های امپراتوری مقدس روم به شمار می آمد.
پس از مرگ استفان دوم در سال ۱۳۷۵، پسران او یعنی استفان سوم، فردریک و ژان دوم به طور مشترک بر دوک نشینی بایرن - لاندسهوت فرمانروایی کردند. پس از هفده سال اما، برادران تصمیم گرفتند تا به طور رسمی سهم خود از ارث را بخش بندی کنند. ژان بایرن - مونیخ و استفان بایرن - اینگولشتات را دریافت کرده و فردریک هرچه از بایرن - لاندسهوت باقی مانده بود را دریافت کرد.
پس از مرگ استفان سوم در سال ۱۴۱۳، پسرش لوئی هفتم به جانشینی پدرش برگزیده شد. در سال ۱۴۲۹ بخش هایی از بایرن - اشتراوبینگ با بایرن - اینگولشتات یکی شد. لوئی هفتم تا زمانی که پسرش تاج و تخت او را در سال ۱۴۴۳ غصب کرده و آن را در اختیار عموزاده و دشمن پدرش، هنری شانزدهم از دوک نشینی بایرن - لاندسهوت گذاشت، فرمانروایی کرد. لوئی هشتم خود پس از دو سال از اسیرشدن پدرش درگذشت. لوئی هفتم نیز در اسارت درگذشت و بدین صورت بایرن - اینگولشتاتی که بدون وارث باقی مانده بود، به بخشی از بایرن - لاندسهوت تبدیل شد.
بایرن - اینگولشتات به همراه قلمروهای متنوع و غیرهمجوار در بایرن سنگفرش شده بود که نشان از یکی بودن آنها داشت. پایتخت آن اینگولشتات مناطق اطراف خود را نیز شامل می شد: شروبن هاوزن، آیشاخ، فریدبرگ، راین ( لش ) و هواشتات ان در دانوب. افزون بر این، بایرن - اینگولشتات شهرهای زیر را در بر می گرفت:
جنوب بایرن:
• وایربورگ آن در این
• ابرسبرگ
• کوف اشتاین
• کیتزبوهل
• راتنبرگ ( شهر اتریش )
بایرن شرقی:
• شاردینگ
• دینگولفینگ
• مالرسدورف - فافنبرگ
بایرن شمالی:
• هیلپولت اشتاین
• هرزبروک
• لاوف آن در پگنیتز
• وایدن در اوبرفالز
• والدمونشن