بایر کارل

بایِر، کارل (۱۷۹۲ـ۱۸۷۶)(Baer, Karl) (یا: ربر، کارل) رویان شناس استونیایی. تخمک پستان دارانرا در ۱۸۲۷ کشف کرد. نقش مهمی در مطالعۀ تکوین جانوران داشت و نشان داد که جنین از ساده به پیچیده، و از یک مرحلۀ همگن به مرحله ای ناهمگن تکوین می یابد. در پایپزاده شد و در دورپات(تارتو)، وین و وورتسبورگ آلمان درس خواند. از ۱۸۱۷ تا ۱۸۳۴ در کونیگسبرگ، درس می داد. سپس به سن پترزبورگ روسیه رفت. در ۱۸۳۷، اولین سفر از چندین سفر تحقیقاتی را به نووایا زملیا در بخش روسی قطب شمال هدایت کرد و در آن جا برای اولین بار نمونه های گیاهی و جانوری را جمع آوری کرد. بعدها سفرهایی تحقیقاتی به لاپلاند۱، کائوکاسوس، و دریای خزر را هدایت کرد. از ۱۸۴۶ تا ۱۸۶۲، استاد آکادمی پزشکان و جراحاندر سن پترزبورگ بود. بایر گمان می کرد هدف تکوین اولیه، تشکیل سه لایۀ جنین (اکتودرم، آندودرم، و مزودرم) است که همۀ اندام های بعدی را تشکیل می دهند. او بیان کرد که جنینِ گونه های متفاوت در مراحل اولیه شباهت بیشتری با هم دارند. بایر از جنین غشاهای خارج جنینی (کوریون، آمنیونو آلانتوئیسیا میان پرده) را کشف کرد و عمل آن ها را شرح داد. همچنین، برای اولین بار طناب پشتی را تشخیص داد و چین های عصبیرا مشخص کرد.