بایج

لغت نامه دهخدا

بایج. [ ی ِ ] ( اِ ) بائج. رگی است در ران. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

رگی است در ران

پیشنهاد کاربران

بایج =این کلمه از بایژ گرفته شده است وبه این شکل درآمده است ومعنای آن //بینداز//است.
درزبان باستانی ایرانیان کلمه ی �شیرآوژن =به معنای شیرانداز ، کسی که شیررا ازپا می اندازد و به خاک می اندازد. �

...
[مشاهده متن کامل]

آوژن و آیژن که بعدها درزبان لکی به شکل آوجن و آیجن دارآمده است .
بایجم ـ - بایجین - بایجه - بایجیمن - بایجینان - بایجن

بایج= فعا امر از انداختن
درزبان لکی به معنای ( بینداز ) میباشد .
بایجم=بیندازم بایجیمن=بیاندازیم
بایجین =لیا ندازی بایجینان=بیاندازید
بایجه=بیاندازد. بایجن =بیاندازند
آیشتم =انداختم آیشتیم/آیشتیمن =انداختیم
...
[مشاهده متن کامل]

آیشتین=انداختی. آیشتینان=انداختید
آیشت =انداخت آیشتن=انداختند.

کلمه است گیلکی شرق گیلان به معنی زیر خانه