بایتوز

لغت نامه دهخدا

بایتوز. ( اِخ ) از امرای زمان غزنویان. و او کسی است که در اول دولت سبکتکین غزنوی طغان را از قلعه بست بیرون کرد و طغان پناه به سبکتکین برد و به استقامت او توانست بست را بازستاند. و بایتوزیان منسوب به اویند. و رجوع به تاریخ بیهقی چ فیاض و ترجمه تاریخ یمینی از صفحه 17 ببعد و تاریخ سیستان ص 333 و 326 و 339 شود.

فرهنگ فارسی

از امرای زمان غزنوی بوده است

پیشنهاد کاربران

بپرس